hari itu . . .

Assalamualaikum =)

alhamdulillah, 1 lg new post.hehe
trima kasih lg kpada yg sudi mmbca
sbb belog ni kan boring, huhu. admit it XD
petang ni nak menconteng lagi 1 rakaman yang dirakam mata ni

dan rakaman yang disimpan otak ni

tahniah buat smua plajar MMU yang convocation hari ni
happy for you all, even tak kenal sorang pun diantara diorang.hehee

dah 2 tahun tgok menatap hari bahagia student ni
dan dh 2 kali tu jgk la hati ni rasa sayu

tahun lepas lagi 5 tahun. insyaallah~

tahun ni lagi 4 tahun.insyaallah~

permudahkanlah urusanku

ada satu cerita yang buat aku rasa nak nangsis tiap kali tegok orang amik ijazah sebenarnya

nak tawu, x sedih sgt pn actually, tp promise jgn nangis ok (mata dh merah)

tak ingat la dah berapa tahun cerita ni, tap dah lama la

hari convocation kaklin(my first sister)

dia yang paling berjaya, dia yang pling pandai sbb dpat tmatkan pengajian

sampai ijazah

kaklin dapat 2 ticket percuma untuk perents masuk dewan

kaklin hasrat nak bagi mak n abah

bila hari bahagia tu sampai

pergilah mak, abah, tokwan n arwah tok ke UPM

university kaklin

sampai sana mak n abah ubah fikiran

ticket tu bagi tok n tokwan je

aku tak tahu carita sbb tak ikut pon

2,3 hari lepas tu dah aku tahu pergilah tanya mak

kenapa dan kenapa dan kenapa sebab mak memang teringin nak tgok kaklin live

masa amik ijazah

jawapan mak:

tak pa lah, bagi peluang kat tok ngn tokwan dulu, depa dah tua

masti teringin jugak

aku sekadar angguk dan mengiyakan je la

lagi pun, hang kan ada. nanti boleh la mak ngn abah tgok lagi

sebelum tak dan,mesti lagi best, tau.

harap hang ja lani, mak ngn abah pun dah tua dah, tau. belajaq sungguh2. macam kaklin tu

bukan senang, tapi tgokla hasilnya. mak abah tumpang suka ja

lebih kurang macam tu la kot, sebab masa tu rasanya aq bru darjah 4 ka 5 entah, ke lagi kcik

masa dengar tu, aku diam ja

lepas tu masuk bilik, nangis~

berikan aku peluang ya-allah

peluang untuk membahagiakan kedua insan itu yang mengharapkan aku

berikan aku peluang ya-allah

peluang untuk melihat mereka bahagia kerana aku

berikan aku peluang ya-allah

peluang untuk melihat mereka menagis kerana kejayaanku

berikan aku peluang ya-allah

peluang untuk merasai pelukan mereka disaat aku berjaya

ehem2.emm korang tak nangis kan

hehe, kan dah cakap. tak sedih pn 

(tisu mana tisu,basah dh lengan baju lap pipi)

my mom yang paling gorjesss

my abah yang omei XD

tunggu tau mak, abah. lagi 4 tahun je

insyaallah, kakcik janji mak ngn abah boleh masuk dewan tu

tegok kakcik amik ijazah ok

sayang mak, sayang abah =')

sangat-sangat

Assalamualaikum :D